00. Wstęp

“All the things you'd say, they were never true, never true.
And the games you'd play, you would always win, always win.”

Czymże jest jedna kropla słodkiego soku wśród całej szklanki beznamiętnej, brudnej wody? Wydawałoby się, że niczym lecz ta jedna kropelka może się tak rozcieńczyć, że w sekundę zmieni bezbarwną ciecz w słodki, kolorowy sok.  I czyż sok nie smakuje lepiej, niż zwykła woda? Ale czy ta jedna kropla to aby nie za mało, żeby nadać odpowiedniego aromatu i zabić beznamiętność wody? Czy nie potrzeba więcej słodkich kropli, by uczynić z cieczy prawdziwy, mocny sok?

Spójrzmy na to z nieco innej strony. Czy nie jest tak samo z wypowiedzianymi przez nas słowami? Jedno małe „przepraszam” w tym przypadku zastępuję słodką kroplę soku, natomiast tysiące innych kropli brudnej wody, to słowa złe, raniące nasze uszy, i co gorsza – serce.
Te złe słowa często są kłamstwami, więc co się zmieni gdy jedno „przepraszam” odnosi się do tysiąca kłamstw? Czy przez jedno słowo można wybaczyć tyle kłamstw?

A jak jest z gestami? Czy jeden pocałunek, jeden kwiatek lub pudełko czekoladek załagodzi złe czyny? Smutne oczka załagodzą tysiące ważnych spraw? Jedno przytulenie i wyszeptanie „przepraszam” nie sprawi, że kłamstwa i rzeczy, które zrobiono raniąc przy tym bliską osobę znikną. Jednym pocałunkiem nie wybaczy się wszystkiego.

I choćby było milion słodkich kropel soku, milion wypowiedzianych słów „przepraszam”, milion pocałunków, kwiatków czy prezentów nie wybaczy się wszystkiego.

*

Może coś z tego wyjdzie, ze strzępka może też.